شيوه جديد خانهسازي
سر كوچه ما، خانه سه طبقه و متروكي بود كه آخرهاي پاييز به جانش افتادند و خرابش كردند و حالا هم اسكلت فلزي را علم كردهاند و هر روز تكه جديدي را ميسازند. هر روز از كنارش عبور ميكنم و با علاقه تغييراتش را تماشا ميكنم. مدتي پيش ديدم كه يك كاميون كنار ساختمان ايستاده است و در حال خالي كردن بارش است اما بار آن، شن يا آجر نبود بلكه قطعات بزرگ و ضخيم يونوليت بود. مانده بودم كه اين ديگر براي چيست؟
حالا جوب سوالم را ميبينم؛ يونوليت را به جاي آجر براي سقف به كار ميبرند. اول كف هر طبقه را با خطوط موازي تير آهنهاي نازك با فاصله نيممتري از هم پوشاندند بعد قطعات يونوليت را در اين فاصلههاي نيم متري قرار دادند. شبكهايي از ميلگردهاي جوش خورده (با خانههاي سي سانتي) روي اين مجموعه را پوشاند و سر آخر همه چيز با لايه پنج سانتي بتون فرش شد.
ايده شگفتانگيزي است، اينطوري وزن ساختمان سبكتر ميشود و خب در صورت زلزله هم آجر توي سرمان نميخورد (اگر بشود به جوشكاري خطوط تيرآهن نازك اعتماد كرد) اما بيشتر كنجكاوم بدانم اين روش چند سال است در سطح جهان استفاده ميشود و احتمالا چه خطراتي دارد؟ اينقدر به عقلم ميرسد كه كه در تخريب ساختمانهاي قديمي ساخته شده به اين روش، خردههاي يونوليت، غيرقابل بازيافت و به شدت آلوده كننده محيط زيستاند؛ نكند باز هم ما داريم روشي را استفاده ميكنيم كه در سطح جهاني امتحانش را پس داده؟ اصلا ميشود يكي به من بگويد در ژاپن چطور خانه ميسازند؟
0 نظر
ارسال یک نظر