مضرات خواندن جامعه شناسي

اين حقيقت تاريخي كه مراسم عزاداري امام حسين در عصر صفوي و با الگو گرفتن از مناسك مسيحي به شكل فعلي درآمد، حالا جزؤ اطلاعات عمومي قشر تحصيل‌كرده است (فكر كنم دكتر شريعتي در كتاب «شيعه علوي، شيعه صفوي» با تفصيل در اين مورد بحث كرده). در حقيقت در قرن چهاردهم ميلادي، فرقه‌هاي اصلاح طلبي ظهور كردند كه خواستار بازگشت به دين خالص شدند و مراسم زنجير زني (و مجروح كردن بدن با تيغ) نيز بخشي از مناسك توبه در تعدادي از آن‌ها بود. در قرون وسطي، اين مناسك در ايتاليا و اسپانيا اجرا مي‌شد و هنوز در بخش‌هايي از كشورهاي امريكاي لاتين در مناسبت‌هاي خاص مذهبي ديده مي‌شود.
نمي‌تواني جامعه شناسي خوانده باشي و ساعت‌ها تماشاگر خيل عزاداران باشي اما سابقه تاريخي موضوع و تمام آن تحليل‌هاي جامعه‌شناسي دين از نظريات دوركيم در مورد نقش همبستگي‌ساز مناسك تا نظريه وبر در مورد معنا بخشي دين به فكرت نيايد. در چنين شرايطي هماهنگ شدن با حسي كه در فضاست واقعا مشكل است.