تكنولوژي و ژن

سريال ساعت شني اين ايده را به ذهنم آورد كه تكنولوژي تا آن‌جا پيش رفته كه حالا به ما امكان مي‌دهد نه تنها بر قهر طبيعت و شرايط نامساعد جوي كه حتي بر محدوديت‌‌هاي ژنتيك خود نيز غلبه كنيم. بنا بر اصل زيستي انتخاب اصلح، افرادي كه نمي‌توانند به دلايلي توليد مثل كنند، شانس انتقال ژن خود را (كه با اين حساب از نظر طبيعت، معيوب يا ضعيف بوده) از دست مي‌دهند. زناني كه به دليلي نمي‌توانند نوزاد را در رحم خود نگهدارند، به طور طبيعي شانس انتقال ژن را ندارند، (زناني كه به دليل خصوصيات جسماني خود، هنگام زايمان مي‌مردند نيز شانس اندكي براي انتقال ژن داشتند)، اما حالا پيشرفت علم و تكنولوژي «رحم اجاره‌اي» به اين افراد اجازه مي‌دهد بر اين محدوديت جسماني هم غلبه كنند. شايد اين يكي از تظاهرات ژن خودخواه است كه مي‌خواهد به هر نحوي خود را منتقل كند. اما گذشته از بحث‌هاي اخلاقي كه آيا انجام كاري بر خلاف طبيعت، درست يا مجاز است، من همين جنبه مدرنيته را ستايش مي‌كنم كه به ما اجازه مي‌دهد فراتر از طبيعت، قوميت، نژاد، جنسيت و حتي محدوديت‌هاي جسماني‌مان، عمل كنيم.