نيروي شر

يكشنبه شب، شبكه 4 در برنامه سينما و ماوراء ، فيلم ميراث دكتر مابوزه از سه گانه فريتس لانگ را نمايش دادند. بماند كه هيچ چيز ماورايي در اين فيلم نبود جز استفاده دكتر مابوزه از هيپنوتيزم كه توانست دكتر روانپزشك معالح خود را تحت تاثير قرار دهد تا نقشه‌هاي شيطاني او را به سرانجام برساند. اما نكته مورد نظر من چيز ديگري است: تاكيد سينما بر نيروي اهريمني شر كه مي‌تواند هر كسي را كه به آن نزديك مي‌شود، آلوده مي‌سازد.
در افسانه‌هاي يوناني به ايكاروس اشاره مي‌شود كه براي فرار از لابيرنت، بالهايي از پر پرندگان و موم ساخت اما مغرور از لذت پرواز آن‌قدر بالا رفت كه خورشيد موم را ذوب كرد، ايكاروس در دريا سقوط كرد و كشته شد. به تعبيري خورشيد استعاره‌اي از حقيقت است و كساني كه زياد به آن نزديك شوند اما طاقت آن را نداشته باشند، نابود خواهند شد (آخر فيلم ايكاروس را يادتان هست كه اشاره‌اي بود آشكار به قتل كندي و رازهاي آن). همين تعبير را ما در عرفان نيز داريم، نزديك شدن به نور الهي ممكن نيست مگر آن‌كه سالك ظرفيت آن را بيابد و حتي جبرئيل نيز اعتراف مي‌كند: گر بالاتر روم، پرم بسوزد.
اما در سينما، اين نيروي فراگير شر است كه نزديك شدن به آن خطرناك است. حالا چه اين شر، دروغ و فسادي باشد كه در سيستم نهفته و پنهانش مي‌كنند يا قاتلي زنجيره‌اي و بي‌رحم يا ويروسي خطرناك و مسري يا...