كار خير انگليسي‌ها

دارم تاريخ دوره قاجار را مي‌خوانم. يكي از چيزهايي كه خون مرا به جوش مي‌آورد اين حقيقت است كه تا اواسط دوره قاجاريه يعني كمتر از 150 سال پيش، هنوز آدم‌هايي به نام غلام و كنيز خريد و فروش مي‌شدند. بيشتر آن‌ها زنان و كودكاني بودند كه در جنگ‌ها يا درگيري‌هاي مرزي، بي‌گناه اسير مي‌شدند و ديگر مالك جان و زندگي خود نبودند. زن‌ها اگر صاحب جمال بودند، به حرامسراي سرداران و شاهزادگان راه مي‌يافتند و اگر از جواني و زيبايي بهره‌اي نداشتند بايد تا آخر عمر خدمتكار مي‌ماندند. تا اين كه ناصرالدين شاه تحت فشار انگليسي‌ها، خريد و فروش برده را ممنوع اعلام كرد. فكر مي‌كنم اگر انگليسي‌ها يك كار خير در ايران انجام داده‌ باشند، همين است.