در باب خيانت

يك جايي خواندم كه ادبيات در مورد دغدغه‌هاي اساسي بشر است: رنج، مرگ و عشق.
جايي كه از عشق و فراز و فرودهاي آن حرف بزنند، ناخودآگاه پاي خيانت هم به ميان مي‌آيد. داستان بلند «میرا» نوشته کریستوفر فرانک جور دیگری از خیانت حرف میزند. تم اصلی داستان در ژانر فاجعه است، جامعه ای خیالی با رژیمی توتالیتر (چیزی شبیه دنیای رمان 1984 اورول) که اجازه بروز فردگرایی را نمی دهد و تا آنجا پیش رفته که تعهد زناشویی را هم به عنوان بخشی از خودخواهی بشری نمی پذیرد. ایده جالبی دارد ولی نویسنده حوصله بسط و تفصیل را نداشته و کل ماجرا زیادی غیرواقعی و غیرقابل باور از کار درآمده.