خرس های جنگلی هوسران

سال‌ها پیش زن عموی جوانم که ساکن کوهپایه‌های نزدیک منجیل بودند، برایم داستان ترسناکی تعریف کرد که جنگل‌های شمال، خرس دارد. خرس‌های بزرگی که عاشق دختران جوان هستند. دختری را که در جنگل گم شده به کنام خود می برند و سر بر پای آنها می‌خوابند. برای این که دختر فرار نکند، هر شب کف پای او را می‌لیسند تا پوست کف پا نازک شود و دخترک نتواند پابرهنه در جنگل دور شود.

حالا که سال‌ها گذشته می‌بینم تا چه اندازه این افسانه محلی نشات گرفته از تصورات اروتیک مردانه است. خرس نماد قدرت و خشونت بی‌محاباست که حریفی ندارد و جز آوردن میوه و غذای خام وظیفه ای ندارد. دختر جوان و بی‌پناه که راه نجاتی ندارد جز این‌که به همه خواست‌های جفت نخواسته‌اش گردن بگذارد و حتی نمی‌تواند با نیش زبان نارضایتی‌اش را نشان دهد.