سرما

امسال مراسم روز جهاني زن بي‌رونق‌تر از هر سال بود. گرفت و گيرها و تنگ كردن عرصه بر فعالان جنبش زنان همچنان ادامه دارد. سايت مدرسه فمينيستي را هم كه فيلتر كردند. با اين اوضاع، چاره‌اي نيست جز صبر كردن و روزشماري پايان دوران رياست جمهوري آقاي احمدي نژاد و ساير اصول‌گراياني كه هنوز در خيال حكومت اسلامي روز و شب مي‌گذرانند.
مدت‌ها پيش جلايي‌پور در كتاب «جنبش‌هاي اجتماعي» در تحليل جنبش زنان گفته بود كه هنوز در ايران جنبش اجتماعي زنان متحقق نشده چون با وجود شكاف اجتماعي تبعيض جنسيتي، گفتمان مشخصي براي طرح مطالبات زنان وجود ندارد و سازمان‌هاي غيردولتي و فعالان اجتماعي در يك شبكه همكاري متقابل، اهدافشان را پيگيري نمي‌كنند. حالا كه چند سالي از زمان انتشار آن كتاب گذشته، بايد نبودن فضاي باز سياسي براي مطرح كردن خواست‌هاي زنان را نيز به اين فهرست اضافه كرد.
شك ندارم كه جنبش زنان جدا از جنبش مردم سالاري نيست و كوشش براي تحقق جامعه مدني، بهترين راه كم كردن نابرابري جنسيتي در اين كشور است. تا آن روز، قدردان همه كساني هستيم كه در اين سرما با هزينه كردن از وقت، سلامتي و آزاديشان از نهال جنبش زنان محافظت مي‌كنند.