حشرات
فيلم‌هاي مستندي كه مناظري رويايي از طبيعت نشان مي‌دهند، انبوه درختان روي تپه با برگهاي درخشان زير آفتاب يا حواصيل‌هايي كه در حاشيه مرداب آرام روي پايشان ايستاده‌اند و يا رودي كه خروشان لابه‌لاي تخته سنگ‌ها مي‌دود، اغفال‌كننده‌اند چون تمام بخش‌هاي ناپسند گشت و گذار در طبيعت را حذف مي‌كنند. نه فقط آفتاب سوزان و عرق چسبناك روي پوست و بوي نامطبوع لجن‌زار كنار مرداب بلكه همه آن حشرات موذي را. منظورم فقط خيل مگس‌ها نيست كه از غذاها دل نمي‌كنند يا پشه‌هايي كه تنها از سوزش نقاط متورم روي پوستت مي‌فهمي تو را گزيده‌اند، منظورم همه آن عقرب‌هاي كوچك سياه، هزارپاهاي درشت گوشت‌خوار و رتيل‌هاي شتابان است كه با تاريكي شب در اطراف تو پرسه مي‌زنند.
0 نظر
ارسال یک نظر