فیلم بینی 2

مروری کوتاه بر چند فیلم سینمایی که در پاییز تماشا کرده ام:

بل آمی ساخته دانلان؛ فیلم اقتباسی است از رمانی به همین نام اثر موپاسان. ماجرای جوانک فقیر شهرستانی که به دنبال ثروت به پاریس آمده و از طریق دوستی روزنامه نگار به محفل سیاسی مهمی راه میابد، او که باهوش و جسور است، به لطف چهره زیبا و جذابیتش در میان خانمها، نردبان ترقی را طی می کند. فیلمی متوسط درباره بورژوازی فاسد فرانسه قرن 19 که ارزش دیدن دارد (لااقل برای کسانیکه حوصله خواندن کتاب را ندارند).

پل چوبی اثر مهدی کرم پور. جوان مهندسی که به دنبال مهاجرت است ناخواسته با پیامدهای اتفاقات پس از انتخابات 88 روبرو میشود و خاطراتش از حوادث 10 سال قبل کوی دانشگاه تکرار می شود. فیلم ایده جالبی دارد و بازیگرانی خوب. اما هیچ چیز جدی و عمیق نمی شود نه اصرار مهناز افشار برای مهاجرت مشخص است نه عشق نوستالژیک میان رادان و هدیه تهرانی دلچسب. (بخصوص که سن هدیه تهرانی هم توی ذوق می زند). حتی فداکاری شوالیه وار رادان در انتهای فیلم، بیشتر یکجور سر هم آوردن پایان فیلم است تا قابل باور. فیلمی متوسط و کمتر از حد انتظار اما همچنان به دیدنش می ارزد.

استوکر به کارگردانی وود پارک. فیلم آغازی عالی دارد و گره افکنی داستان در مورد عموی عجیب و غریب، موفق است. تصاویر فیلم مثل تابلوهای نقاشی و کلیپ های هنری است که بجا و شایسته با موسیقی فوق العاده ای همراه شده. حیف که پایان فیلم به اندازه بقیه آن فوق العاده نیست تا یکی از آثار ماندگار سینما شود. یکی دو نکته ای که در داستان توی ذوق می زند که گناهش به عهده فیلمنامه نویس است اما همچنان یکی از بهترین فیلمهایی است که در 2012 به نمایش درآمده است.

اتاق خواب اثر تاد فیلد برخلاف اسم و تصاویر روی جلد، فیلم هیچ جنبه اروتیکی ندارد. پسر جوانی درگیر رابطه با زنی مطلقه و مسن تر از خود شده و به دست شوهر او به قتل می رسد. محور اصلی فیلم واکنش والدین پسر به مرگ اوست. فیلم بر اساس یک رمان ساخته شده و به لطف بازی خوب شخصیتها، بدون لکنت روایتش را می گوید و تماشاگر را درگیر می کند. فیلم کم ادعایی که در زمان خودش نامزد پنج جایزه اسکار شد.

تعمیرکار، خیاط، سرباز، جاسوس به کارگردانی توماس آلفردسون. یک اقتباس موفق از یک رمان جاسوسی موفق. پیرمردی بازنشسته باید از میان همکاران سابقش، جاسوس روس ها در لندن را بیابد. فیلم به لحن سنگین و کشدار لوکاره وفادار است و به یک فیلم اکشن جاسوسی تبدیل نمی شود، با حوصله داستانش را تعریف می کند و در نهایت علاقمندان داستان های جاسوسی را خشنود نگه می دارد.

بینوایان اثر تام هوپر، اقتباسی دیگر از رمان معروف هوگو، البته این بار فیلمی موزیکال. کارگردان فیلم نامه ای شسته و رفته داشته و تمام همت خود را روی ساختن صحنه های باشکوه و صدابرداری زنده گذاشته است. بازیگران نیز با تمام توان بازی کرده اند و آوازها فوق العاده اند. حاصل کار فیلمی باشکوه و قابل تحسین است.