حجاب
خواندن اين مطلب در مورد مهجور ماندن انديشه‌هاي طالقاني و اشاره به نظر ايشان در مورد اجباري نبودن حجاب داغ دلم را تازه كرد. خب فكر كنم يك ربع قرن ديگر هم بايد بگذرد تا صاحبنظران حكومت اسلامي، با توجه به رفتار عرفي مردم كه حجاب در بين آن‌ها كمرنگ شده، به اين نتيجه برسند كه حجاب مساله‌اي اخلاقي است (در قرآن براي بي‌حجابي حد يا مجازاتي تعيين نشده) و تا زماني كه خلاف عفت عمومي نباشد در حوزه خصوصي فرد است. هر چند همه قيل و قال‌ها به سطح شكنندگي عفت عمومي برمي‌گردد. براي تعدادي چند تار مو و يك لبخند درخشان برباد دهنده ايمان است و براي عده‌اي ....
شخصا فكر مي‌كنم اگر روزي هم حجاب اختياري شود، تعداد كساني كه واقعا روسري‌اشان را برمي‌دارند كمتر از حدي است كه گمان مي‌كنيم. مطمئنا چند سالي طول مي‌كشد تا مساله عادي شود و تا آن وقت، خيلي‌ها حوصله نگاه‌ها و حرف‌هاي مردان جوان نديد بديد را ندارند و همان حجاب نصفه نيمه را ترجيح مي‌دهند. شما چي فكر مي‌كنيد؟
0 نظر
ارسال یک نظر