چه کسی جاده ها را می روبد؟

تعطیلات نوروز است و چند ساعتی است که در اتوبان می‌رانیم. از تهران تا اراک چشم انداز تغییر زیادی نمی‌کند: تپه‌های کوتاه، کو‌ه‌های بلندتر در دوردست و در این بین دشت‌های مسطح که گاه اجتماع چند درخت یا دکل‌های برق فشار قوی را پیش چشم می‌آورد و همه جا در دو سوی جاده نواری به وسعت دو تا ده متر از نایلون و بطری های پلاستیکی که لای بوته‌های خار گیر کرده.

نمی‌خواهم در مورد «درجاده آشغال نریزید» و لزوم فرهنگ‌سازی و آموزش رانندگان و ... حرف بزنم. حتی اگر همین فردا معجزه شود و به خاطر جریمه سنگین پلیس، دیگر هیچ زباله‌ای به این مجموعه اضافه نشود، تا سال‌های سال پلاستیک آن‌جا باقی خواهند ماند. چه کسی می تواند آنها را جمع کند؟ صدها کارگر روزمزد؟ اردوی دانش آموزان دبیرستانی که ادای پیش‌آهنگ‌ها را درمی‌آورند؟ دسته‌ای از نوجوانان خلافکار که به جای دارالتادیب و زندان به کار اجباری محکوم شده‌اند؟