حقوق بشر، اسلام و زنان

ماده 1 اعلاميه حقوق بشر
تمام افراد بشر آزاد به دنيا مي آيند و از لحاظ حيثيت و حقوق با هم برابرند. همه داراي عقل و وجدان هستند و بايد نسبت به يكديگر با روح برادري رفتار كنند.
اصل نوزدهم قانون اساسي ج.ا.ا
مردم ايران از هر نژاد و قوم و قبيله اي كه باشند از حقوق مساوي برخوردارندو رنگ و نژاد و زبان و مانند اين ها سبب امتياز نخواهد شد.
اصل بيستم قانون اساسي ج.ا.ا
همه افراد ملت اعم از زن و مرد يكسان در حمايت قانون قرار دارند و از همه حقوق انساني ، سياسي، اجتماعي ، فرهنگي با رعايت موازين اسلام برخوردارند.
نكته: خب تقصير ما چيست كه قوانين اسلامي مورد قبول و اجرا در جمهوري اسلامي براي زن و مرد و مسلمان و نامسلمان برابر نيست.تا زماني كه اين نابرابري از سوي حكومت به رسميت شناخته مي‌شود و در حوزه قضايي اجرا مي‌شود، جمهوري اسلامي ايران يكي از ناقضين حقوق بشر است، چه خوشمان بيايد و چه نيايد. اين‌كه يك عده‌اي در اين ميان از حقوق بشر اسلامي حمايت مي‌كنند، فرقي در نابرابري تنيده شده در ذات فقه اسلامي ايجاد نمي‌كند. فوقش يك بخشي از قوانين چون سنگسار را چون در نص قرآن نيامده‌اند تغيير دهيم با نگاه مردسالارانه فقه اسلامي چه كنيم؟