روزمرگي
مي‌دانم كه براساس معيارهاي موجود وبلاگ نويس بدي هستم. دير به دير مي‌نويسم و به روز هم نيستم. خيلي وقت‌ها كه سر ذوق مي‌آيم تا چيزي بنويسم؛ مي‌بينم كه بهتر و مستدل‌تر از آن‌چه من بتوانم، ديگران نوشته‌اند. آخرين موردش همين سيل در قم كه كلي مطلب نوشتم و وقتي براي يافتن آخرين آمار تلفات گوگل را جستجو كردم اين مطلب را از وبلاگ مهار بيابان‌زدايي خواندم كه كامل و جامع بود و ديگر احتياجي نبود به متن كم‌رمق‌تر من.
گذشته از اين دچار روزمرگي‌ام و با زحمت فقط خودم را روز به روز جلو مي‌كشم، كمي كار، كمي خواندن و گاه به گاه فيلم. اين‌ها را گفتم تا عذرخواهي كنم از دوستان شناخته يا ناشناخته‌ايي كه گذارشان به اينجا مي‌افتد و چيز قابلي نمي‌يابند.
گذشته از اين دچار روزمرگي‌ام و با زحمت فقط خودم را روز به روز جلو مي‌كشم، كمي كار، كمي خواندن و گاه به گاه فيلم. اين‌ها را گفتم تا عذرخواهي كنم از دوستان شناخته يا ناشناخته‌ايي كه گذارشان به اينجا مي‌افتد و چيز قابلي نمي‌يابند.
2 نظر
دنیای وبلاگ نویسان امروز، این باور کاذب را در آدم ها ایجاد کرده که حرف هایی خاص برای گفتن دارند که بایستی مدام بنویسند و مردم بخوانند تا به عظمت این وبلاگ نویسان پی ببرند و این استعدادهای نهان را کشف کنند !! دنیای آزاد اینترنت از هر بی سوادی یک صاحب نظر و صاحب فکر ساخته است. وبلاگ نویسانی که توانایی نوشتن یک کتاب ده صفحه ای را ندارند از نویسندگان کتاب های پرفروش ایراد می گیرند. این چه خواندن جامعه شناسی است که به اندازه سر سوزنی مردم را نمی شناسید. اگر قرار بود که هر کسی پشت کیبورد بنشینه و بنویسه که الان باید همه ارنست همینگوی می شدند. ناشران پیشکسوت ما در خیلی از بحث های تاریخی کم میارن، دیگه این بچه های مدرک گرفته و پژوهشگر !!! که جای خود دارند.
خب من خيلي متوجه نشدم كه موضوع اعتراض شما چيست؟ من بيشتر آدمي هستم كه علاقمند نوشتنم و وبلاگ نويسي برايم فقط يك تمرين نوشتن است، خوانندگان اين وبلاگ هم انگشت شمارند و بيشتر دوستان نزديك هستند و سابقه اين دو سال وبلاگ نويسي من بهترين گواهي بر اين است كه دنبال جمع كردن خواننده و نماياندن عظمت خيالي‌ام نبوده‌ام.
براي نقد رمان‌هاي پرفروش به اصطلاح عامه پسند نياز به مهارت نويسندگي نيست همين كه يك خواننده حرفه‌ايي باشيد مي‌توانيد ارزش ادبي كتاب را كم و بيش تشخيص دهيد. لازم نيست آشپز ماهر باشيد تا اجازه داشته باشيد از طعم غذا خوشتان نيايد.
نفهميدم كه ربط مورد ميزان جامعه شناسي خواندگي من با وبلاگ نويسي چيست؟ خب من هم انتظار ندارم وبلاگ نويس‌هامثل همينگوي بنويسند، اگر چنين انتظار يا ادعايي داشتم كه اصولا نمي‌نوشتم.
بعد نفهميدم چرا از ناشران پيشكسوت انتظار دانش تاريخي داريد؟ ربط خاصي دارد؟
ارسال یک نظر